Kerst
Zin in kerst en het samenzijn of?
In de afgelopen week kwam in de coachkamer het woord ‘kerst’ regelmatig langs. En helaas meestal als energievreter. Heel jammer want eigenlijk moet het toch gewoon een fijne gezellige tijd zijn om samen door te brengen. Of is dat nu juist het punt?
Zeg nou zelf. Het MOET gezellig zijn, is niet het beste uitgangspunt voor gezelligheid. De verwachtingen van Kerst zijn over het algemeen torenhoog :
Het moet gezellig zijn – Het moet lekker zijn en bijzonder – Ik moet bij iedereen langsgaan – Ik kan er niet onderuit – Ik moet met iemand samen zijn – Ik moet er mooi uitzien
Ik moet, ik moet, ik moet…
Voel je hem?
Het ‘moeten’ staat voorop. Net als de druk van verwachtingen over hoe het zou moeten zijn, hoe je het gezellig moet maken, met wie je het moet vieren en wie je niet wilt teleurstellen. Bij voorbaat word je er al moe van. Sterker nog het brengt klagen met zich mee en zuchten en gemopper en geroddel.
Wat zou er gebeuren als kerst het feest wordt van mogelijkheden….
Wat zou er gebeuren als je het ‘moeten’ rond kerst verandert in ‘willen’. En dat je eerlijk kijkt naar jezelf: is dit wel wat ik wil? Is het antwoord op deze vraag nee, kijk dan wat je kan doen om ook jezelf mee te nemen in het verhaal en welke zaken je bespreekbaar kan maken.
Wat zou er gebeuren als kerst het feest wordt van mogelijkheden, ademruimte, liefde (ook voor jezelf) en plezier (naast de eventuele religieuze betekenis van Kerst)?
Wat zou er gebeuren als je jezelf de vraag stelt wat je wél leuk vindt om eventueel te doen. En kom nou niet met de zin: het kan niet anders, of: je kent mijn familie niet. Dat klopt, ik ken je familie niet. maar ik heb ook een familie en ken ook de druk van verwachtingen en het niet uitspreken daarvan ,omdat ik anderen niet wil teleurstellen. De uitnodiging voor kerst komt al in oktober binnen wanneer ik er echt nog helemaal niet aan toe ben. Maar ik heb wel mensen die mij graag zien met kerst. En daar ben ik blij mee! Moet het alleen elk jaar op dezelfde manier? Ik denk het niet. Dan is het wel handig dat ik kenbaar maak wat ík graag zou willen.
Een aantal mensen maakt de keus om maar weg te gaan met kerst. Dan is het duidelijk. Ik ben weg en loop zo niet aan tegen de verwachtingen en eventuele teleurstellingen. Heerlijk, en misschien is dat voor jou de oplossing. Maar loop je dan voor iets weg of doe je gewoon echt wat je wilt? In het eerste geval komt de ‘kerstvraag’ volgend jaar als een boemerang gewoon weer. Net zo lang tot je er iets mee doet, dingen uitspreekt of in actie komt. Om kerst zo te maken zodat het past bij wat jíj wilt.
Van moeten naar willen
En misschien is de stap om ‘moeten’ te veranderen in ‘willen’ wel de enige die nodig is. Want alhoewel ook ik moeilijk kijk bij het ‘moeten’ vieren van kerst (bij wie en wat en wanneer enz.), als ik mezelf afvraag of ik het ‘wil’, dan is het antwoord eigenlijk: ja. Ik wil wél de mensen zien die als familie bij mij horen. Het is vooral het ‘moeten’ en de standaard vorm van kerst vieren waar ik last van heb.
Tot slot, bekijk het ook eens vanuit een ander perspectief. Er zijn ook mensen die niks ‘moeten’ van anderen, maar dat maar al te graag zouden willen. Mensen die alleen zijn en daar niet voor kiezen. Ook die wil ik uitnodigen om te kijken naar wat wel kan. Kom eruit als je niet alleen wilt zijn met kerst. Kijk wat er wordt georganiseerd, doe mee. Maak je wensen kenbaar.
Wie weet wordt de komende kerst de kerst van mogelijkheden, ademruimte, liefde (ook voor jezelf) en plezier. Fijne kerst.